6563 sayılı Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun elektronik ticareti “Fiziki olarak karşı karşıya gelmeksizin, elektronik ortamda gerçekleştirilen çevrim içi iktisadi ve ticari her türlü faaliyeti ifade eder” şeklinde tanımlamaktadır. Buna göre tarafları fiziki olarak bir arada olmaksızın elektronik ortamda gerçekleştirdiği ticari faaliyetler bu kanun kapsamında değerlendirilmesi gerekmektedir. Elektronik araçlar ile gerçekleştirilen bu faaliyet ile hangi araçların elektronik araç sayılacağı hususu önem arz etmektedir. Telefon, faks, bilgisayar, İnternet, elektronik ödeme ve para transfer sistemleri, elektronik veri değişimi sistemleri gibi her türlü teknolojik aygıtlar elektronik araç olarak kabul edilir. Bu araçlar vasıtasıyla yapılan ticari faaliyetler anılan kanun kapsamında elektronik ticaret olarak tanımlanmıştır. “Elektronik Ticaret” kavramı yerine “Online Ticaret”, “İnternetten Alışveriş” gibi ifadeler kullanılmaktaysa da kanun kavram olarak e-ticareti “Elektronik Ticaret” olarak düzenlemiştir.
Avrupa İstatistik Ofisi (Eurostat) e-ticareti, genel olarak internet ya da çevrimiçi iletişim sağlayan bilgisayarlı ağlar aracılığıyla gerçekleştirilen elektronik işlemler yoluyla işletmeler, hane halkları, bireyler veya özel kurumlar arasında mal ya da hizmetlerin satışı veya satın alınması olarak tanımlamaktadır.[1] Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı (OECD) benzer bir tanımla bir e-ticaret işlemini, özellikle sipariş alma veya verme amacıyla tasarlanmış yöntemlerle bilgisayar ağları üzerinden gerçekleştirilen mal veya hizmetlerin satışı veya satın alınması olarak tanımlamaktadır.[2] Buradan hareketle e-ticaret, elektronik araçlar vasıtasıyla ürün veya hizmet satışının gerçekleştirilmesi olarak tanımlanabilir. Hemen belirtmek gerekir ki teslimat ve ödemenin tarafların fiziki olarak bir araya gelerek yapmaları, işlemin e-ticaret işlemi olması durumunu etkilemez. Daha açık bir ifadeyle, elektronik ortamda verilen siparişin ödemesi ve teslimatı, fiziki olarak da yapılabilir.[3]
Elektronik ticaretin kapsamı taraflara göre önem arz etmektedir. Taraflara göre bu ayrım şu şekilde yapılmaktadır; İşletmeler arası ticari faaliyetler (B2B – business to business), işletme ve tüketici arasındaki ticari faaliyetler (B2C – business to consumer) ve kitabımızın konusu olmayan (C2C- consumer to consumer) yani iki tarafın da işletme olmadığı ticari faaliyetler, işletmeler ile devlet arası ticari faaliyetler (B2G -business to government), tüketici ile devlet arası ticari faaliyetler (G2C – government to consumer).
[1]“E-commerce can be defined generally as the sale or purchase of goods or services, whether between businesses, households, individuals or private organizations, through electronic transactions conducted via the internet or other computer-mediated (online communication) networks.”
https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Glossary:E-commerce#:~:text=E%2Dcommerce%20can%20be%20defined,mediated%20(online%20communication)%20networks (Erişim tarihi 04.11.2021)
[2]“An e-commerce transaction is the sale or purchase of goods or services, conducted over computer networks by methods specifically designed for the purpose of receiving or placing of orders.” https://stats.oecd.org/glossary/detail.asp?ID=4721 (Erişim tarihi 04.11.2021)
[3] Bugün yaygın olarak kullanılan “kapıda ödeme” uygulaması buna örnek gösterilebilir. Sözleşme elektronik ortamda kurulmuşsa da ödeme fiziki olarak yapılmaktadır.
Benzer Konular
Ziyaretçi Yorumları
